پارادایم‌های روابط بین‌الملل: بررسی پارادایمیک بودن رویکردهای نظری روابط بین‌الملل در ابعاد نظری، روش شناسی و شناخت شناسی
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
رحیم بایزیدی
1
(دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه تهران)
کلید واژه: رئالیسم, روابط بین‌الملل, لیبرالیسم, پارادایم, روش شناسی, شناخت شناسی,
چکیده مقاله :
در این مقاله قصد داریم به این پرسش پاسخ دهیم که می‌توان رشته ی روابط بین‌الملل را در ابعاد نظری، روش‌‌شناختی و شناخت‌شناسی پارادایمیک نامید؟ پاسخ به این پرسش بیشتر بر اساس پژوهش‌ها و پیمایش‌های انجام شده در این مورد در آمریکا و برخی دیگر از کشورها توسط موسسه تئوری و اعمال آن در روابط بین‌الملل است. فرضیه ی پژوهش حاضر این است که با توجه به کثرت نظریه ها و رویکردهای رشته ی روابط بین‌الملل و تنوع روش‌های به کار گرفته شده در این حوزه، نمی‌توان روابط بین‌الملل را در نظریه و روش پارادایمیک نامید. در بحث شناخت‌شناسی نیز با وجود تسلط آموزه ی پوزیتیویسم در آمریکا، تفاوت چشم گیری در میزان تسلط این آموزه در کشورهای دیگر از قبیل کانادا، نیوزیلند، انگلستان و آفریقای جنوبی وجود دارد و در همه موارد یاد شده آموزه‌های غیرپوزیتیویسمی در این کشورها از تسلط بیشتری نسبت به پوزیتیویسم برخوردار است. بنابراین در این نوشتار قصد داریم روابط بین‌الملل را به عنوان رشته‌ای غیرپارادایمیک معرفی کنیم
Abstract According to the scholars of international relations of the twentieth century, the First World War and the attempt to prevent this inhuman incident from happening again shaped the field of IR. Liberalism was born out of the efforts in international relations for peace. The end of the Cold War led to a dramatic decline of realism and the rise of other approaches. Many researchers expanded Thomas Kuhn's approach in the evolution of science (phisics) to the major theories of international relations. In this paper, we answer this question: Can we call the field of international relations theoretically, methodologically and epistemologically paradigmatic? The answer to this question is based on research and surveys carried out in the United States of America and some other countries, by 'the institution of the theory and practice of international relations'. Our hypothesis is that given the multiplicity and diversity of opinions in the field of international relations, techniques used in the field of international relations theories, cannot be called Paradigm. Therefore, in this paper we believe that the field of international relations is not paradigmatic.