رومی, فرشاد, آل سیدغفور, سیدمحسن. (1397). «بازشناسی اتاقهای فکر روسیه و رویکرد آنها به سیاست داخلی و خارجی ایران». فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات سیاسی بین المللی, 10(36), 151-175.
فرشاد رومی; سیدمحسن آل سیدغفور. "«بازشناسی اتاقهای فکر روسیه و رویکرد آنها به سیاست داخلی و خارجی ایران»". فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات سیاسی بین المللی, 10, 36, 1397, 151-175.
رومی, فرشاد, آل سیدغفور, سیدمحسن. (1397). '«بازشناسی اتاقهای فکر روسیه و رویکرد آنها به سیاست داخلی و خارجی ایران»', فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات سیاسی بین المللی, 10(36), pp. 151-175.
رومی, فرشاد, آل سیدغفور, سیدمحسن. «بازشناسی اتاقهای فکر روسیه و رویکرد آنها به سیاست داخلی و خارجی ایران». فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات سیاسی بین المللی, 1397; 10(36): 151-175.
«بازشناسی اتاقهای فکر روسیه و رویکرد آنها به سیاست داخلی و خارجی ایران»
1گروه علوم سیاسی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه شهید چمران اهواز
2دکترای علوم سیاسی و عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
چکیده
اتاقهای فکر یکی از منابع اثرگذار در سیاست خارجی دولتهاست؛ به‌گونهای که به تئوری پردازی و تدوین استراتژیِ عمل برای دولتها میپردازند. اتاقهای فکر بازوهای عرصه تصمیمسازی و تصمیمگیری دولتها هستند. در این میان اتاقهای فکر روسیه در تعین بخشی به سیاست خارجی این کشور نقش انکارناپذیری دارند. در همین راستا، هدف این پژوهش: «شناسایی اتاقهای فکر مطرح روسیه و دیدگاه آنها نسبت به سیاست داخلی و خارجی ایران است.» پرسش اصلی پژوهش این است که «اتاقهای فکر روسیه درباره ایران چه نگرشی داشته و بر روی کدام موضوعات سیاست داخلی و خارجی ایران تمرکز و توجه دارند؟» فرضیه پژوهش میگوید: «این اندیشکدهها بر اساس یک نگرش عمل‌گرایانه و فارغ از اهداف ذهنی و ایدئولوژیک، به موضوع تعامل روسیه با ایران میپردازند. رصد تحولات سیاسی داخلی ایران، شناسایی فرصتهای موجود در اقتصاد ایران و ارائه راهکار برای بهره جستن از تواناییهای ایران در معادلات منطقه‌ای و جهانی و در چارچوب اولویتها و اهداف کلان روسیه، از محورهای مهم مطالعاتی این مراکز فکری است.» پژوهش حاضر در این مقاله به روش کیفی و با رویکرد توصیفی - تحلیلی است. نتایج تحقیق، مؤید این واقعیت است که نقش اتاقهای فکر در روند تصمیمسازی دولت روسیه در عرصه سیاست خارجی و دیدگاه رسمی این کشور در باب سیاست داخلی و سیاست خارجی ایران روبه افزایش است؛ به‌گونهای که عرصه کنش و عمل سیاسی مسکو نسبت به ایران را جهت می‌بخشند.
Understanding Russian Think Tanks and their Approach to Iran's Internal and Foreign Policy
نویسندگان [English]
Farshad Roomi1؛ Syed Mohsen Al syed Gafur2
1Department of Political Science, Faculty of Economics, Shahid Chamran University of Ahvaz
2Ph.D. in political science and faculty member of Shahid Chamran University of Ahvaz
چکیده [English]
Abstract:
Think tanks are one of the centers in foreign policy of governments in a way that they theorize and formulate the strategy for action of governments. The think tanks are one of the important pillars of decision making. One of these think tanks is Russia’s think tanks. They are having an undeniable role in defining Russia’s foreign policy. The purpose of the present article is to identify the well-known think tanks in Russia and their views about Iran's domestic and foreign policy. The main question raised by the article is "what is the perception of Russian think tanks about Iran? On which domestic and foreign policy issues do they focus? The underlying hypothesis is that "these think tanks centers have a pragmatic approach to the issue of interaction between Iran and Russia free of subjective and ideological bias. The most important preoccupation of these think tanks are reviewing Iran's political developments, identifying opportunities in Iran's economy and providing solutions for utilizing the capabilities of Iran's regional and global levels in the direction of Russia's foreign policy priorities. The research methodology used in the paper is descriptive-analytical. The finding of the study shows that the role of Russian think tanks are increasing in the process of decision making and they have strong influence on Moscow's foreign policy decisions towards Iran.
کرامتینیا، رقیه .(1394). نگاه روسیه به توافق هستهای ایران؛ بیمها و امیدها: با تأکید بر مواضع مقامات و اندیشکدهها، اندیشکده راهبردی تبیین، مجموعه گزارشهای ویژه، صص34-1.
کرمی، جهانگیر و کرامتینیا، رقیه .(1394). کانونهایتفکرروسیه، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ، صص49-1.
نعمتی زرگران، علی باقر. (1388). جایگاهج.ا. ایران درسیاستخارجیروسیه، در کتاب روابط ایران و روسیه، ویراستار: مهدی سنایی و جهانگیر کرمی، انتشارات ایراس.
نوروزی، نورمحمد و رومی، فرشاد .(1393). چشماندازی روسی به روابط ایران و روسی، پژوهشنامه‌ی ایرانیسیاستبینالملل، سال سوم، ش1، پاییز و زمستان، صص117-93.
Godzimirski, Jakub M. (2008), Putin Post-Soviet Identity Building Bloks and Buzz Word. Journal Problems Energy of Post-Communism. Vol.55, Issue 5. , pp. 14-27.
Kornilov Alexander & Kononova Alexandra. (2014), the Russian Institute of Strategic Studies: The Organizational Dimension. Bilge Strateji, Cilt 6, Sayı 10, p.20-23 ss.13-25.
McGann James G. (2016), Global Go to Think Tank Index Report 2015. University of Pennsylvania Scholarly Commons, P.1-172.
Mc Gann, James G. (2007), Survey of think tanks a summary report. University of Pennsylvania Scholarly Commons.
Shlapentokn, Dmitry, (2011),” Putin’s Moscow approach to Iran: between pragmatism and fear”, Journal of Balkan and Near Eastern Studies, Vol. 13, №2., P.189-213
منابعروسی
Аналитический центр при Правительстве Российской Федерации (2016), http://ac.gov.ru. (Accessed in March 4, 2016)
Аптекарь, Павел (2016), Иранцы одобрили нормализацию отношений с Западом. Ведомости (Vedomosti). 28.02.2016.
Беляева, Н. Юрьевна & Зайцев. Д. Г. (2007), Сравнительный анализ российских и зарубежных аналитических центров case study. Под общей редакцией: Н. Ю.: ГУ-ВШЭ , Москва. 2007. С.1-174
Беляева Н. Юрьевна & Зайцев Д. Г. (2009), “Мозговые центры” в России и странах Запада: сравнительный анализ . Мировая экономика и международные отношения. — 2009. — № 1. — С. 26-35
Беляева Н. Юрьевна (2012), Аналитические сообщества в публичной политике: глобальный феномен и российские практики. Москва: Российская ассоциация политической науки.
Дугин, Александр (2016), Победа реформистов в Иране не означает сближения с Западом. Информационно-аналитического портала ЕВРАЗИЯ .http://evrazia.org/news/44983.
Журбей, Е.В.(2007), Перспективы создания "мозговых центров" в России и опыт США. Ойкумена. Вып I. C.105-122.
Забурдаева Е.В.(2010), Политическое консультирование в США и России: учеб. Пособие. М.: Проспект, C. 248 .
Иванов, Д. Ю.(2011), Роль и функции аналитических центров в современной политической системе России. Власть, № 11. С. 81 – 83.
Кожанов, Николай (2016), Перспективы российско-иранского регионального сотрудничества. Журнал Россия в глобальной политике. май/июнь, №3 (16). С.62-79
Курдин, Александр (2015), Снятие санкций с Ирана может привести к заметным неблагоприятным последствиям для российской экономики. http://ac.gov.ru/expert-in-media/05045.html
Мамедова, Нина & Дунаева, Елена & Федорова. Ирина.(2013) Иран после президентских выборов. Theatrum mundi. С. 49-62. http://www .intelros. ru/pdf/svobodnay_misl/2013_05/4.pdf
Мамедова, Н. М. (2006), Политические партии Ирана. Публично-правовые исследования. Центр публично-правовых исследований. С. 179 – 205.
Медушевский Н. А.(2010), Современный уровень развития аналитических центров в России. Вестник Российского государственного гуманитарного университета. Вып. 1 (44). С. 133–150.
Международный общественный фонд социально-экономических и политологических исследований (Горбачев-Фонд) (2016),http://www. gorby.ru/
Рустамова Фарида (2013), Обедненный Иран: Иран настраивает «разрядку» отношений с Западом. Газета.Ru. http:// www. gazeta.ru/politics/2013/09/19_a_5660469.shtml.
Беляева, Н. Ю. Зайцев. Д. Г. (2007), Сравнительный анализ российских и зарубежных аналитических центров case study. Москва:ГУ-ВШЭ. С. 70-77.
Сунгуров А.(2015), Как возникают политические инновации "фабрики мысли" и другие институты-медиаторы." Москва: РОССПЭН, С. 63- 83.
Супонина, Елена (2015), У российского бизнеса хорошие перспективы в Иране. РИА новости.http://ria.ru/radio_brief /20150715/ 1129867430 .html#ixzz3fyHdGnIg.
ابتدای صفحه